Ben bir kadınım değil mi bir eşya değil? Peki o zaman neden kendimi allayıp pullamaya çalışıyordum bu kadar? Boyanması, süslenmesi gereken şey gerçekten ben miydim?
Hayır. Hiç sanmıyordum...
Boyanması gereken tek şey karanlıkta kalmış ruhumdu. Hem de bulabildiğim her renkle. Maviyle, morla, pembeyle. Gün batımı turuncusuyla, ateş kırmızısıyla...
Kısacası tutkunun ve kadınlığın renkleriyle.
Çünkü ancak o zaman özgür olabilirdim ve ruhum ancak o zaman tatmin olabilirdi!
@bi_yazarr
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.