#2019bitmeden10kitap hedefim doğrultusunda bugün itibariyle Sofie'nin Dünyası kitabını bitirdim. Bu kitap öyle bir kitap ki; kitabı okurken her an her yerden karşınıza bir masal kahramanı çıkabilir... Bundan 4-5 yıl önce "Bizim köyün platonik muhtarı" isimli bir öykü projem için Platon ve Sokrates'i tabir-i caizse hatmetmiştim. Üniversite zamanı Nietzsche sevdası sarmıştı beni. Böyle Buyurdu Zerdüşt ile başlayıp çoğu kitabını okumuştum. Bundan 3-4 yıl önce Hermann Hesse'nin Siddhartha kitabını okuyup doğu felsefelerine sarmıştım. Bir dönem rüyalarla ilgili bir senaryo aklıma düşmüş ve uzun bir süre Freud okumuştum. Yani felsefe belli dönemlerde hep içli dışlı olduğum bir konu oldu. Bu kitap da eski dostlarla tanışma kitabı gibi oldu benim için. Birkaç ay önce kitabın yazarı Jostein Gaarder'in bir röportajına denk gelmiştim. Yazar o röportajda çocukluğunda unutamadığı şeyin, bol kitabın olduğu ve bu kitapları çocuklarına okumaya vakti olan ebeveynlerin olduğu bir evde büyümek olduğunu söylüyor. Ayrıca anne-babasının farklı dünya görüşlerine sahip birçok dostu olduğunu ve hoşgörüyü küçük yaşta öğrendiğini ekliyor. Aslında yazarı bu kitabı yazmaya götüren süreç de bu zannımca. Gaarder kitabında tüm felsefe tarihini harika bir hayal gücüyle özetlemiş. Bunda en büyük pay da ebeveynlerinin diye düşünüyorum. İşte tam da bu yüzden ebeveynlik, yalnız yedirmek, içirmek, altını almak, iyi okullarda okutmak, cebine bolca para sıkıştırmak, evini, arabasını almak değildir. Okumak, okutmak ve paylaşmak çocuklarınıza verebileceğiniz en büyük mirastır belki de. Kitapta birçok etkileyici söz var; fakat ben en etkilendiğim söz ile incelemeyi bitirmek istiyorum. Şöyle diyor Rönesans düşünürü Marcilio Ficino: Kendini tanı, ey insan kılığındaki tanrısal soy!

Sofie'nin DünyasıJostein Gaarder · Pan Yayıncılık · 202036,8bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Burak Akçay