"Duruyor. Gazinonun ortasında, sobanın yanında, ayakta öylece kalakalıyor. Süheyla'nın varlığıdır onu böyle hiç istemediği yerlerde donduran, hareketten alıkoyan. Onun bakışı, gülüşü, billur sesi ile "Engin... Engin..." diye, çağırışıdır. Süheyla'dır ona bu kuşlardan, çiçeklerden bahseden. "
Sayfa 40Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.