Gönderi
Şimdiye kadar okuduğum cinayet romanlarından farklıydı ama hiç zevk alarak okumadım.Cinayet romanlarından kastım asla böyle değildi...Daha psikolojik çözümlemelerle ipuçlarıyla ve karakter analizleriyle işlenen romanları yeğlerim...Cinayetin hangi dehşetle ve nasıl işlendiğinden ziyade cinayeti kimin işlediğini bulmak,okurken çözümlemeler yapmak çok daha eğlenceli ve zevkli...Sırf bitsin diye okuduğum bir kitap oldu.Karakterler o kadar fazla ki.Bu bana çok gereksiz geldi.Karakterlerde hiçbir duyguyu hissedemedim.
Verilmek istenen mesaj güzeldi...”Ön yargılarını kır.”
Cinayet işleneceğini herkesin bilip de hiç kimsenin engel olamamasını kadere bağlamış.
Santiago Nasar’ın ölüm anında normalden daha yakışıklı görünmesi ve tebessüm içinde olması biraz garip geldi.Bunu hangi anlamda yazmış ikilemde kaldım.Anlatıldığına göre adam pek iyi karakterli biri değil.Bunu hak ettiğini bildiği için mi gülümsüyordu yoksa kadere inanıp cezasını bu şekilde çekti kurtuldu ve ilah tarafından verilen birşey miydi bu?
Araplara Türk demeleri çok garip geldi.
·
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.