Herkes gökyüzüne bakardı düşlerini yıldızlardan kaydırmak için, bense düşerdim düşümden kayan her bir yıldızla. Gece olunca uyuturdu onlar yalnızlıklarını, benim kimsesizliğim geceye uyanırdı. Soğuktu bütün karanlıklar ve masalları yoktu başucumun üstelik. Susardım simsiyah bir gökyüzüne avaz avaz, birilerinin kaybolmuş sesinden.