Okuduğum sürece mırıl mırıl bir anlatımı olduğunu düşündüm ve böyle düşüne düşüne kitabı bitirdim. Benim için her kitabın bittikten sonra bir demlenme süreci vardır. İşte o zaman sonunda da kıvamı belli oluyor. Alıntılanacak bol bol cümle de vardı aslında. Ben de iki tane alıntı yapmışım okurken 1000Kitap uygulamasındaki hesabıma ki biri hoşuma gittiği diğerini de tuhaf bulduğum için... 》Hoşuma gitti ve çok doğru; "Duvara tırmanmak yerine oraya gökten usulca inmeyi kuran, yani derhal görmek isteyerek yazdıklarımın sonuna bakmayı düşünenlere hatırlatayım ki, kısa yoldan gidenler ile çileli yolu tercih edenler son noktada yan yana dursalar ve aynı yere baksalar da aynı manzarayı göremezler." (Syf.12) 》Tuhaf buldum; "Belki de bu yüzden, kendisine inanılmasını isteyenler hep bir kitap yazmıştır. Tanrının bile kitapları vardır" (Syf.8) Kitapta anlatılan, ele alınan konuları hergün yaşıyor, tanık oluyor, izliyor, tartışıyor ve bunları yaptıkça da zaten geriliyorum. Liyakatsız atamaları, bir devlet dairesinde sülalece çalışanları, çivisi çıkmış ülkenin olanını bitenini okumak değil benim dileğim, kaçtığım kitaplarda. Kimbilir belki yıllar sonra bu eseri okuyacak olan nesil, bizlerin ne tür zır deliliklerle mücadele ettiğini görecek, anlayacak ve bizi sevgiyle, hayranlıkla biraz da üzülerek yad edecek Çünkü biz zoru başarıyoruz. Bu kitap bu ülkenin bir aynasıdır benim için. Yazara da teşekkür etmek istiyorum arada bir de olsa, bazı bölümlerde ağlanacak halimize güldürdüğü, tebessüm ettirdiği için. Buraya kadar yazdıklarım, okurken ve okumam bittikten sonraki düşüncelerimin özetidir. Konusundan bahsetme gereği duymuyorum. Edebi yönüyle ilgili onlarca değerlendirmeyi internette zaten buluyoruz.

Tuhaflıklar FabrikasıEyüp Aygün Tayşir · İletişim Yayınları · 2018142 okunma

··

419 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.