Yeni bir Hasan Ali Toptaş romanını bitirmenin güzel mutluluğu diyerek görüslerimi paylaşmak istiyorum. Benim kendi fikrim Yazar romanı öykü yazar gibi yazmış,bilerek eksik bırakmış. Öyküler bilerek eksik bırakılır okur düşünüp anlamlar çıkartsin diye .Ne anlattığından ziyade anlatmak istediğini düşünerek okursanız seversiniz. Okuru anlam derinliğine itmiş.Mesela Sen ağlarsın, ağladiktan sonra yüzün şiş olur, ağlama nedenini sormazlar ama şişi sorarlar. Bu kitaptada bir karakter var ağlarken gözünden yaş yerine taşlar dökülüyor. Dökülen taşlar daha çok merak konusu.Modern toplum eleştirisi olmuş. Güzel de olmuş. Sessiz kalmamak, susturulmaya izin vermemek gerekir. Keyifli okumalar.