Kendisini hasta hissediyordu. Kalp çarpıntıları bazen öyle şiddetleniyordu ki birden çöküp kalıyor; huzursuz bir ağırlık, enikonu ıstırap verici, ama yine de uykuya engel olan bir yorgunluğun diri özsuyuyla kollarını bacaklarını dolduruyordu. Sinirleri titrerken beri yandan gülümsemesi, neşeli görünmesi gerekiyor, bu yapmacık neşenin ne büyük bir çabaya mal olduğunu kimseler anlamıyor, kendine hakim olabilmek için her gün boş yere harcadığı bu kahramanca kuvveti kimseler görmüyordu.
YordamKitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.