Ümit Yaşar'ın yazdığı Beni Kör Kuyularda Merdivensiz Bıraktın şiirini Münir Nurettin Selçuk bestelemiş, oğlu Timur Selçuk da yorumlamıştır. Kitabın kapağında yer alan kuyu metaforu ise Nuri Bilge Ceylan'ın Ahlat Ağacı filminden alınmıştır. Bu kitapta karaktere çok az yer verilmesine rağmen beni etkileyen Halil karakteridir. Çünkü o, bizim insanlığımızdır. Kötü ile iyiye, zalim ile mazluma aynı yüzle bakmayan, bakamayan insandır. Kanatlarının altına; iyilikten, adaletten başka bir kavram yerleştirmeden tüm dünyayı alan bir Turnadır. Eksilmesin dudağından gülüşün eksilse yaşamından güneş Yüzün kararmasın gecede, gülümse düşlerinde yine Nereye uçar turnalar, nereye gider gökyüzü? Alıp kanatlarına umutlarını geçmişin... Sen yıkıldın altında göğün, yandın küçük bir pervane gibi Ah, küçük bir pervane gibi Kim götürdü bakışından ışığı, kim aldı gözlerinden onu? Kadehlerden yüreğine boşalan acı bir umutsuzluk o mu? Kime söyledin derdini, kimi sevdin gizli gizli? Kimler uyandırdı içindeki kötü kırık türküleri? Ölenlerin adını unutma, türkülerin, meydanların Ah, bırakmasın onlar seni Ne de çabuk yıktın kendini sarıldın yalanlara, boşluğa Hey! bak işçi tulumu giymiş umut! İsterse uçsun turnalar, isterse gitsin gökyüzü Alıp kanatlarına bulutlarını rüzgarın...

Beni Kör KuyulardaHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 202010,2bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.