Yazarın tarzı hoşuma gitti ama konu sanki kısa kesilmiş gibi geldi bana. Baş karakterin yalnızlıktan, kimsesizlikten dolayı psikolojisindeki bozukluklar cümleleri tamamlamadan başka düşüncelere atlamasından çok belli oluyor. İnsanın dünyadan bu kadar bihaber olması mümkün mü?Suistimale bu kadar açık olması saflık mı başka birşey mi? Biraz daha bahsetseydi keşke olanlardan, yaşamından.
