"İnsan ruhu güzele aşıktı..."
"Yüce Rab, insan için alemi ne güzel döşemişti. Dünyanın tavanını yıldızlarla, yerlerini ise renk renk halılarla bezemişti. Yazın yeşil, kışın beyaza dönen örtüleri her mevsim değişirdi. Renkli kurdeleler gibi süslü çiçekler, meyveli boncuklar dizilmişti. Yaratan, alemi her mevsim yeni baştan süslüyordu. İnsan ruhu güzele aşıktı zira. Tekdüzelikten hoşlanmıyordu. Temizlik ve nezafet birleşince cennet esintileri insanı mest ederdi."
Sayfa 130Kitabı okudu
·
25 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.