Göğsümden konuşurdun
İçine içine.
Duymak için seni sünerdi kalp kafesim,
Bir gün elbet geçer dedin.
Geçmedi geçer dediğin.
Artırılmış çiçeklerini de sevmedim
Tohumun derviş olsa bile gölgeme zarardın.
Beni böyle sevme.
Beni böyle...
Dizeleriyle bitirmiş canım arkadaşım kitabını. Anlamı var, hatırası büyük.. Bu şiir aynı zamanda Akdeniz sahillerinde akşamları birlikte söylediğimiz bir şarkı sözü.. Yıllardır artık kitabını bastır demekten dilimizde tüy bitmişti. Sonunda oldu. Umarım başarıları devam eder. :)
