Ahmet Ümit'in kitaplarını okurken hep bir merak içinde okurdum bu seferki beni baya hüsrana uğrattı. Bu kitabı tam polisiye tarzında yazmamış. Bildiğimiz Ahmet Ümit'in dışında. Romancının kendini tekrar etmemesi bakımından güzel bir hareket fakat bu denemesinde benim açımdan başarılı değil. Nedenine gelirsek kitabın konusu genel olarak "Mevlana ve Şems" arasındaki ilişki. Kurguyu her zamanki gibi muntazam yapmış. Fakat Mevlana ve Şemsin arasındaki ilişkiye çok fazla değinilmiş. Roman ile biyografi karışmış gibi. Bu kısımlar benim romandan kopmama neden oldu. Bu bölumler dışında hoşuma gitti. Bazende düşünüp kendinizi sorgulamanıza neden olabiliyor. Bu açıdan da roman iyi. Tasavvuf düşüncesini kitabın hemen hemen her sayfasında, bazen açık bir şekilde bazende üstü örtülü gizlenmiş bir şekilde görmek mümkün.

Bab-ı EsrarAhmet Ümit · Doğan Kitap · 200836,5bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mine