...ağladığımı annem ya da babam duysaydı, ağlamanın "normal bir şey" olduğunu söyler ve yadırgamazlardı. Ama onlara göre "türkü dinleyerek ağlamak" ne bileyim biraz "şey"di. O "şeyi" ne annem ne babam tam izah edebildiler. Taşrada bir okulda Cumhuriyet neferi olarak çalışırlarken benim türkü dinlememi ve Müstahdem Hayrettin Efendi'nin saçları örgülü, yanakları pembe ve hafif tombul -Allah'ım şimdi anlatırken bile kötü oluyorum- kızına yanık olmamı pek "şey" bulurlardı.
Sayfa 110Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.