Gün geceye dönüştü ve ben sessizliğe, huzura kavuştum. Gecenin en derin olduğu saatlerde yazmayı, kitap okumayı ve düşünmeyi seviyorum. Küçükken dedem gelir ışığı kapatıp " yatın artık, sabah erkenden uyandırcam " derdi. Sabah olunca uyandırmazdı. Ama biz her gece aynı yalana inanıp, uyuyorduk. Şimdi dedem yok.. Gece ışık sabaha kadar yansa da kimse farketmiyor. Ya büyüdük diye kapımız açılmıyor ya da dedem yok diye. Dedem önemserdi gece uykusunu. Sabahın farkına varabilmek için erkenden uyurdu. Kalkamazsam güneşin doğuşuna şükredemem derdi. Mühimdi günün ayması. Biz bunlara şükredemeden büyüyoruz. İyi geceler demenin, günaydın demenin ne kadar anlamlı olduğunu bilmeden büyütülüyoruz. Mesela gece uykumdan feragat edip bişeylerle uğraşıyorum, gündüz çuvala girmiş gibi. Farkına varmışken uyumalıyım. Sabah mühim. Benimle beraber uykusuz kalmış güzel insanlara da iyi gecelerrr dilerim. İyi gecelerr, sabahlarınız aydın olsun..
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.