Çocukluğumun radyo tiyatrosu, gençliğimin çizgi film ve sinema seslendirme sanatçısı; çok iyi tanıdığım, bildiğim o aşina sesin, kitap yazarlığına güvenmeyip bu kadar geç kaldığım için üzüldüm...!Nasıl oldu da yazarlığını bu kadar geç keşfettim? Klasik " iki işi birden iyi yapamaz!" sendromu bence!
Evet, Yekta Kopan' ın okuduğum ilk kitabı. Ama son olmayacağından eminim, çünkü çok beğendim!
müzeyyen karakteri her ne kadar karamsar çizilmiş olsa da, anlattıkları o kadar hayatın içinden ki; doğallığı ve içtenliği sizi hikayenin içine çekiyor. Müzeyyen' in çocukluğunda yaşadığı travmalarının peşini bırakmayışı, bu sebeple hayatı kendine zindan edişi, dünyaya, insanlara küsüşü çok güzel resmedilmiş. Betimlemeleri çok canlı, dili çok akıcı...
kısacası, diğer kitapları ile tanışmak için sabırsızlanıyorum!
