(Hafif spoiler içerir. Meraklanmayın can alıcı noktaları söylemedim. Hatta bazı yerlerde üstü kapalı eleştirdim) Telefonumu yaptırmak için dışarı çıktım. Dükkan sahibinin bir saat sonra geleceğini öğrenince de yandaki kahveye geçip şu incelemeyi yazayım dedim. Şansıma kahvede ödül töreni mi ne varmış. İçeride yer bulamayınca mecbur soğukta dışarıda bir masada çayımı yudumlarken yazmaya başlıyorum incelememi. Kitabı ilk elime aldığımda kitaptaki beğeni algımı baya düşürmüştüm. Ne de olsa yazarın ilk kitabıydı ve bu yüzden çok da iyi olmaması çok doğal bir şey olacaktı. Ama daha ilk bölümdeki Supernatural tarzı bir bölümle başlaması kitaba olan tüm bakış açımı hızla değiştirdi. Daha okuduğum bu ilk bölümde yazarın ne kadar güzel ve profesyonel bir şekilde yazdığını hayranlıkla okudum. Hele bir de olayların yabancı bir kültürde değil de direk bizim kültürümüzde bizim sokaklarımızda geçmesi kitaba beni daha bir ısındırdı. Ne de olsa bayadır Türk yazarların kitaplarını okumayınca, özlemişim bizden birinin yazdığı bir kitabı okumaya. Yazar kitabında bir sürü inancı harmanlamış. Bu da yazarın neden kitabı 3 yılda yazdığını gösteriyor. Ne de olsa baya araştırma yapmak gerek bu inanışları öğrenebilmek için. Benim de baya bilmediğim inanışlar varmış ve kitap sayesinde bunları öğrenebildim. Kitapta bir hoşuma giden olay da yazarın uzatmak için bazı bölümler eklememesi. Çoğu yazarın yapmış olduğu bu hatayı bu yazarda görmedim. Ne de olsa kitap 250 sayfa civarıydı ve istenirse 500 sayfa da yazılabilirdi ama uzatmak için yazılsaydı kitap şuan ki gibi güzel olur muydu tartışılır. Kitapta bazı hatalarda gördüm. Biraz da bunlardan bahsedeyim. - Bir yerde iki polis bir eve incelemeye gidiyorlar. O sıra hiç zile basmadan balkondan girmeye çalışmaları çok da mantıklı gelmedi. Ne de olsa aradıkları kişi ta 6 yıl önce öldüğü sanılan biri. Ev el değiştirme ihtimali o kadar büyük ki. Önce zile bassalardı daha mantıklı olurdu bence. -Başka bir yerde iki kız bir evde iki tane arkadaşlarının cesetlerini buluyor ve o sıra polis o eve baskın yapınca çok soğukkanlı bir şekilde isterseniz içeriye bakın diyebiliyorlar polise. Heralde aynı manzarayla ben karşılaşsam dilim tutulur belki de bayılabilirdim. -Üçüncü husussa başkomiserle hoca hanımın daha bir gün bile geçmeden aşırı samimi olmaları çok da mantıklı gelmedi. Heleki hoca hanımın erkeklere karşı tutumunu sonraki sayfalarda öğrendiğimizde daha mantıksız hale geldi bu durum. -Bir de katil kitap boyunca çok silik bir karakterdi. Hatta karakter bile diyemeyiz. Tipti desek daha doğru olur. Agatha Christa kitaplarındaki gibi yapılıp bizim katili bulmamız sağlanabilirse daha hoş olabilirdi belki. Bu haliyle hiçbir şekilde şüphelenmedim o kişinin katil olmasından. Tabi bu bahsettiği hatalar kitabın önüne geçmemiş. Bir de yazarın ilk kitabı olmasından mazur görülebilir. Biraz da dilinden bahsedeyim. Dili sade ve akıcıydı. Zaten bir polisiye kitabında da ağır bir dille pek karşılaşamayız. Bence alıp kitabı okumalısınız. Başta da belirttiğim gibi sakın yazarın ilk kitabıdır bu diye önyargıyla yaklaşmayın. Bence yazdıklarıyla Ahmet Ümit'i ya da başka bir polisiye yazarını pek de aratmamış. Son olarak kitabı okumama vesile olan Funda Ergenekon ve kitabın yazarı Hayri Özdemir'e teşekkür ederim. Funda Ergenekon'un "beleş kitap baldan tatlıdır" iletisindeki altta yapmış olduğum yorumlardaki yüzsüzlüğüm sayesinde Hayri Özdemir kitabını bana hediye etmişti. Unutmadan bir şey daha belirtmek istiyorum. Kitaptaki yazım hataları dikkatimi çekti. Tabi burada yazarı değil basımevindeki editörleri suçlamak istiyorum. Hiç mi kitabı inceleyip de düzeltmeler yapmıyorlar yahu! Son olarak incelememi yazarın benim için yazmış olduğu şu iki dizeyle bitirmek istiyorum. Sanmaki Allah seni ateşlerde yakar İnsan cehennemini kendi eliyle hazırlar. Sonun sonu olarak da, yazarın başka kitap yazmayı şimdilik düşünmediğiyle ilgili bir duyum aldım. Umarım kısa zamanda bu fikrinden cayar ve bizlere ikinci romanını sunar.