Gönderi
Biz büyüdük ve kirlendi dünya...
Bugünlerde sayfa itibariyle küçük, hitabettiği okuyucu kitlesi itibariyle çocuk kitabı (?!) olan eserlerle daha çok vakit geçiriyorum. Keşke kendini büyük (?!) olarak addeden insanlar, ara sıra, şöyle bir saatliğine de olsa çocukların masumiyeti ve berrak düşünceleri ile hayata bakabilseler ve dokundukları hayatlara da bunu yansıtabilseler...
Sizler okur musunuz bilmiyorum ama en azından çocuklarınıza okutmanızı acizane tavsiye ederim.
Neden mi?
Hikaye basit bir soruyla başlıyor: Bir şeftali ağacı, yakınındaki diğer ağaç iri, tatlı, sulu meyveler verirken neden meyve vermemekte ısrar eder?
Hikâyenin kendisi ise bu soru kadar basit değil. Bu hikâyede sınıf farklılıklarının toplumda yol açtığı yaralar, haksızlığa rıza göstermeme, arkadaşlık, vefa, doğanın kendini sürekli yenileyen muhteşem döngüsü, değişimin kaçınılmaz ve sürekli oluşu, toprağın üzerinde çalışana ait olması gerektiği gibi konular duru ve akıcı bir dille yazılmış.
Yazarımız gene mütevazi sayılacak bir hacimde; engin ve derin konuları kâh tebessüm ettirerek, kâh düşündürerek, bazen de hüzünlendirerek ele almış.
Küçük Kara Balık kadar popüler olmasa da, bu eserin de en az onun kadar anlamlı bir hikaye olduğunu görünce; yazarın çok genç yaşta (29) hayatını kaybetmesinin, okurları adına da büyük bir kayıp olduğunu düşünüyor insan...
Keyifli okumalar dilerim...
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.