salman rüşdü'nün ilk utanç romanını okumuştum.düşündüklerini yazıya dökerken kelime oyunlarını oldukça güzel yapıyor. Bazen cümleleri tekrar okuyabiliyorsunuz,diğer yazarlardan farkı bu bence.
yazar betimlemelerde öyle başarılı ki okurken kendinizi kaptırıp eserin içine giriyorsunuz, gülüyorsunuz, ağlıyorsunuz, şaşırıyorsunuz, ama her şeyden çok merak ediyorsunuz... son birkaç bölümü ve bitişi, beni iyi bir okuyucu olarak tatmin etmediyse de yine de kitabı sevdim... Gerek kişi gerek betimlemeleriyle insanı sarıp sarmalayan,felsefik yaklaşımlarıyla da okunması tatmin edici.
