Çocuk eğitimine yönelik halen kullanılan ve bilinen birçok bilgi paylaşılmış olduğunu edindim kitap aracılığıyla. Öğretmen ve ebeveynlerin çocuğun öğrenmesini istedikleri davranış konusunda öncelikle örnek yetişkinler olması eğitimin en belirleyici konusu olmakla birlikte itaat konusunda aşırı baskıcı tutuma sahip olunduğunu düşünüyorum. Yetişkinlere çocuklarla oyun oynamayı öneriyor, çocukların özgürlüğü sevdiğinden bahsediyor, sevgi ve saygı duyarak iletişim kurulması gerektiğinden bahsediyor. Fakat eğitim için, oto kontrol sağlamak için itaatkarlığı mutlak görüyor olması tek tip çocuk şablonunu gözümde canlandırıyor. Çeviriden kaynaklı çelişkili ifadeler bulanabileceğini düşünüyorum. Şiddet, fiziksel cezaya ve dayağa karşı olup gerektiği durumlarda nasıl dayak atılacağını öğretiyor olması, kırbaçlamaktan bahsediyor olması gibi. Bununla birlikte bana kattığı faydalı yeni bilgi ve edinimler bulunmaktadır. Kitabın yazıldığı yüzyıl ve içinde bulunduğumuz yüzyıl farklılıklarını ve paralelliklerini bir arada aynı kitapta bulmak okuma deneyimi adına kazandırıcı olmuştur. John Locke ve kitabın bana kattıkları; 1.Ağacın “en” yaşken eğileceği, 2. Eğitimde ceza, fiziksel ceza ve nihayetinde dayak gibi bir kavrama ve uygulamaya asla yer olmadığını düşündürtmesi, 3. Bütün çocukların örnek alacağı iyi, güzel, doğru davranışları daha da çoğaltıp çocukların hepsinin beni gözlemlediğinden emin olmam gerektiği, 4. Çocuklara ilgi, saygı ve mutlak sevgi ile sevgimi daha da çok göstermem gerektiğini bir kez daha hatırlatması gibi faydaları olmuştur.

Eğitim Üzerine DüşüncelerJohn Locke · Morpa Yayınevi · 2005125 okunma

·

178 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.