Sabahtan akşama kadar bir şeyler bekliyordu ve hiçbir şey olmuyordu. Tekrar tekrar bekliyordu. Ama hiçbir şey olmuyordu. Bekliyor, bekliyor, bekliyordu. Uyuyana kadar düşünüyor, düşünüyor, düşünüyordu. Hiçbir şey olmuyordu. Yalnızdı. Yalnız. Yalnız.
Stefan Zweig-Satranç