Baştan sona her şeye karşı olan Fransız bir kadın, bir zaman geliyor ve anne oluyor. Zorunlu eğitime ve başlı başına eğitime de karşıt. Dolayısıyla kız çocuğunu hiç okula göndermemeyi seçerek kendine ve kızına bir yol çiziyor. Önyargımın en az yüzeye çıktığı alanda, okuma konusunda beni bir hayli zorladı. Her kitabın mutlaka kazandırıcı en az bir yönü olduğunu düşünen ben "iç döküşü" haline gelmiş bu kitaptan fayda anlamında hiçbir şey göremedim. Bir kere öğretmenlere “küçük burjuva” benzetmesi yapması beni kitaba karşı engel olamayacağım bir şekilde irrite etti. Türkiye'de ve benzer bir çok ülkede öğretmen ve burjuva kelimeleri değil benzetilmek yan yana dahi gelemez. Gelmemeli de zaten. Kitapla ilgili fiyasko düşüncem okumak için tercih ettiğim mekan olan minibüs hattını seçmem üzerinde etkili oldu. Bu hatta #cinali serisini bile okusanız pek bir şey anlayamazsınız zaten :) Tek kayda değer bulduğum nokta; aileler, anneler ve babalar çocukları az ya da çok bilgileri dahilinde yetiştirip büyütürler. Ama doğru ama yanlış bir çok kararlar alırlar ve çocuğun hayatına kısmen de olsa bir yol belirlerler. Burada anne yaptığı tercihi, okula gönderilmeme kararını alma nedenlerini kızı Marie'ye büyüdüğü zaman okuyup anlaması için izah ediyor ve bunu da kitap haline dönüştürüyor. En azından bunu yapıyor.

Zorunlu Eğitime HayırCatherine Baker · Ayrıntı Yayınları · 2000160 okunma

·

70 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.