İnsanın dünyadaki varlığının bütün stratejilerinin nihai anlamda dinsel olması gerektiğini düşünmüyorum. Bunun eskiden de böyle olmadığına inanıyorum. En dikkate değer olan şey ise, yeryüzündeki insan hayatının modern formülünün keskin bir alternatif strateji bağlamında eklemlenegeldiğidir: İster bir plan dahilinde isterse de yanlışlıkla olsun, insani olan şeylerle ilgilenenler sadece insanlardır ve dolayısıyla da insanlar için önemli olan şeyler yalnızca insanların ilgilenebileceği şeylerdir. Böyle bir öncü, üzüntü ve umutsuzluk verici bir şey olarak ya da tam tersine bir neşe ve optimizm kaynağı olarak algılanabilir. Sonuçta bu iki algılamanın kesin olduğu tek durum, felsefi düşünceye adanan hayatlardır.