ana baba olmak gibi çocuk olmak da bir tür hapishanedir, bir "kimlik hapishanesi" ve yaşam dediğimiz oradan firar etmenin yollarını aramaktır bir bakıma.
çocukluk başlı başına bir memlekettir, hatta sılasıdır insanın. büyüdükçe sıla özlemimiz artar, hayat giderek gurbetleşir. sanki ne yaşarsak yaşayalım hep gurbetteyizdir. büyümek, gurbete çıkmaktır.