Kitap 5-15 sayfalık kısa kısa hikayelerden oluşuyor. Okurken çok zorlandım. Çünkü, hikayeler kısalığına rağmen içine çektiği için hikaye bir anda bitince donup kalıyorsunuz. Bir sinemaya gidip her filmin ilk 10dksını izleyip sonra diğer filme geçen ve bunu defalarca tekrar eden birisi nasıl hissedecekse, bu kitapta da bunu hissettim. Hikayelerin hemen hepsinde fukaralık, devlet bürokrasisinin kokuşmuşluğu, cumhuriyete yeni yeni alışan anadolu köylüsü, dinci herifler, kadın düşmanı erkekler, cahil insanlara üstten bakan 'modernler', açlıkla mücadele edenler, hastalıkla mücadele eden çaresizler var. Her hikayede içiniz cız ediyor. Kısacık hikayeler bitince bazı kitapların tamamından daha fazla etkileniyorsunuz. Durup, bunun üzerine düşünmek istiyorsunuz. Fakat hemen bir sayfa sonra tamamen yeni bir hikaye başlayınca, ciddi manada zorlandım. Zorlanmamın sebebi, hikayelerin bu kadar iyi ve derinlikli olmasıydı. Sabahattin Ali, 41 yaşında öldürülmüş... Şu kitabı okuduktan sonra özellikle kani oldum, 41 yaşında öldürülmeseydi acaba ne kadar daha büyük eserler yazardı bizim için. İnanın, her hikayesi üstünde düşünülse gayet çok iyi birer roman olurmuş. Canımız Ali, sanki hissetmiş bir gün öldürüleceğini, hissetmiş bunları uzun yazmaya zamanının olmayacağını da hızlı hızlı yazmış gibi olmuş. Kitabı okumanızı öneririm. Fakat daha yavaş okuyup hikayeler arası es verirseniz daha fazla zevk alırsınız kitaptan. Okuyanlar için: Benim en sevdiğim hikayeler Kurt Kuzu, Yeni Dünya, Hasan Boğuldu ve Sırça Köşk oldu. İyi okumalar. Ekleme: Her 'İncelemeyi Kaydet' düğmesine tıkladığımda tereddüt ediyorum. Önemle belirtiyorumki, bu yukarıdaki metin bir inceleme değil, kişisel fikirler içeren bir yorumdur. :)

Bütün Öyküleri - 2Sabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 2000450 okunma

·

174 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hacı Seydaoğlu