Okuduğum kitaplar içinde ki en deli aşk hikayesi buydu sanırım. Sinema filmi olsa inanılmaz bir yapıt olurdu cidden. Yalnız çok üst düzey bir oyunculuk lazım. Anne baba ve çocuk; hikayeleri hiç bu kadar eğlenceli ve hüzünlü olmamıştı. Kitabın adıda zaten bu yüzden "Bojangles'i Beklerken" sanırım. Mr. Bojangles hala plakta çalıyor gibi, hiç bilmediğim bir müziği dinliyor gibiyim. Hem eğlenceli hem hüzünlü bir müzik. Hem eğlenceli hem hüzünlü bir kitap...
