70’lerin ikinci yarısı ve 80’lerin başı ortak bir jenerasyondur. Konu çocukluk olunca da tıpkı Nihat Sırdar gibi biraz buruk, biraz hüzünlü; ama daha çok özlemle o yılları hatırlarız. O mahalle kültürü, sokak oyunları; internetsiz, telefonsuz samimi yaşamlar... Ben, Nihat‘ın anılarını okurken bir yandan da kendi anılarımda gezindim. Siz de o zamanları tekrar hatırlamak ve hissetmek isterseniz, okumanızı tavsiye ederim.
