On bir yaşındaki Nora ile felsefe profesörü Vittorio'nun mektuplarını okurken sorgulamanın getirdiği düşünme halinin verdiği özgürlüğü damarlarımda hissettim. Bazen okuduğum paragraflar üzerine düşünmek için kendime zaman verip ulaşabildiğim sonuçları kitabın kenarlarına not edip çevirdim sayfaları ama bazen de henüz kendi dünyamda bir sonuca varamadığım için soru işaretleriyle çevirdim sayfaları. Okuma serüvenime dönüp baktığımda 'İyi ki okudum.' diyebiliyorum çünkü soru işareti ile ayrıldığım her kitabın varlığını unuttuğum kanıksadığım düşüncelerimi sorgulamamın en iyi fırsatı olduğunu biliyorum..
