Seyretmeyi seyretmeyi seyrederken
Çaresizliklerden beslenen, her şeyi yutan çarkların doluştuğu, birbirinin içinden geçe geçe büyüyen kör kuyular... Bu kör kuyulardan geçmişe, geleceğe ve şimdiye ışık tutan nice üç noktalar... Bu üç noktaları acı acı inleten notalar...
Neler neler düşünmedim ki okurken, uzak yakın neler nelerle bağlantılar kurmadım...
Fiziksel, psikolojik şiddet, günden güne tükeniş; tükenişlerin dumanıyla tüten acımasızlık, tükenişin dumanıyla tüten yok oluşu insanlığın...
Daha ne diyebilirim bilemiyorum. Bilemiyorum daha güzel anlatılabilirmiydi ama
bir Hasan Ali Toptaş kalemi büyüsüyle daha karşı karşıyayız.