Ve 680 sayfalık külliyatın sonunu yıl bitmeden getirebildim. Konusu mafya bir adam ile zor dönemlerden geçmiş kimsesiz bir kızın birbirlerine yıllarca itiraf edemedikleri aşkı ele alıyor. Birbirlerine açılmadıkları dönemdeki çekicilik ve kitabın akıcılığı sevgili olduklarından sonraki sayfalarda açıkcası çok yılışık bir hal aldı. Çok heyecan ve sempati ile başladığım kitabın ortalarına (400-530 arası) gelince içim darlandı. Konu güzeldi, kitabın büyük bir bölümüne kadar soluk almadan okudum ama sonrası biraz bayağılaştı. Yaklaşık 100-150 sayfa kadar derinlemesine sevişme sahnelerinden bahsedip argo tabirle "böö getirdi". Yazar bu konuyu bu kadar abartmayın kitabı da 680 sayfaya kadar uzatmadan tadında bıraksaydı gerçekten aşırı bir haz ile sonlandırırdım kitabı. Ama dediğim gibi bazı sahneleri tekrarlayıp durmuş ve gözümde canlandırdığım güçlü karakterleri adeta çöpe attım. Kitabın "Bekir, Alim ve Sedat" adında üçlemesi de bulunuyor. Okuyan birçok arkadaşım özellikle Bekir i okumam konusunda ısrar etselerde bu kitapta zaten tüm karakterlerin inine inmişken diğer kitaplarda ne anlatıyoru merak etmiyorum değil. Ama sanırım çok uzun bir süre sonra alır okurum. Uzun lafın kısası okuduğuma pişman değilim ama dediğim gibi kitabı 400 şerde bırakıp tadında bıraksaydı çok daha iyi olurdu diye düşünüyorum. Aksiyonun ve aşkın bol olduğu bir kitap. Mafya konulu şeylerden hoşlanıyorsanız tavsiye edebilirim.

DuyguIşıl Parlakyıldız (Işılca) · İndigo Yayınevi · 20151,161 okunma

·

19 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül Aslan Kurtulmuş