Yaşanmamış bir çocukluk aşkı, insanın içinde ne kadar kök salabilir? Suçluluk duygusu bir gölge gibi peşinden gelir mi? İnsan, hayaletlerine can verip sonra canını almaz mı?
Murakami okurken zihnimde beliren sorulara cevaplar arayıp durdum. Kitapta söz ettiği şarkıları dinledim. Nat King Cole'un Pretend'i, Frank Sinatra'nın As Times Goes By adlı şarkısı beni büyüledi. Hacime'nin hikayesini "ikinci kez" okurken ilkinden farklı bir lezzet aldım. Şu meşhur boşluk hissini anlattığı satırları hayranlıkla okudum. Bir yazarın hayatıma böyle derinden dokunması kitapların sihirli olduğunu göstermez mi? Ve hak ettiği değeri görmesi gerektiğini.
Sınırın Güneyinde, Güneşin Batısında 
Haruki Murakami
·
16 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.