Gönderi

kimin yüzünü çevirdiysem hüznü de sevinci kadar ıskarta.
İsmet Özel
İsmet Özel
(Of not being a jew) Saddam Hüseyin öldürüldüğünde, Kaddafi öldürüldüğünde sevindik ya da üzüldük.. Şimdi sırada hergün medyanın katil diye servis ettiği Esad var. Sıradaki sevincimiz ya da hüznümüz Esad olacak. Peki neye sevindik biz neye üzüldük? Neden sevinip neden üzüldük? Yani birisi bize bu iki zıt duygu arasında tercih yapma zarureti mi dayatıyor? Neden kendimizi böyle bir tercih yapmak zorunda hissediyoruz? İnsanların zaman zaman kendini bile tanıyamayıp "Allah'ım ben ne yaptım?" dediği bir dünyada sevgi ve hüznümüzü medyanın zevkine göre peşin peşin seçmemiz ne kadar sağlıklı? Bu insanların ne kendini ne öncesini ne de sonrasını tam olarak biliyoruz ve hakimiz. Müslümanlar olarak ne zamanın ne de mekanın hiç bir anında bize tasarruf hakkı verilmediği halde bir tercihe gönüllüce zorlanıyoruz. Allah Müslümanları yer yüzüne halife kıldığını ve Allah'ın hükmüyle hükmetmemiz gerektiğini bildiriyor. El-Adl'dan gelmeyen ve ona ulaşmayan hiç bir yasa hiç bir ceza Adalete ulaşamaz. İçinde adalet değeri taşımayan amacı adalet olmayan birşeye sevinmek yada üzülmek beyhudedir. Lâyık olana sevinin ve üzülün. Duygularınıza kıymet verin. Râsuli Ekrem neye sevenmiş neye hüzünlenmiş çıkış noktamız da yolumuz da bu olmalı...
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.