Özlem: Ey karanlıklarda kaybolmuş gönül! Ey insanoğlunun o garip gönlü! Şu ölümlü dünyanın arzularıyla sen Kıvranıyorsun, kıvranıyorsun da Sonra karanlıklara gömülüyorsun yine.

Ey karanlıklarda kaybolmuş gönül! Ey insanoğlunun o garip gönlü! Şu ölümlü dünyanın arzularıyla sen Kıvranıyorsun, kıvranıyorsun da Sonra karanlıklara gömülüyorsun yine.