Benim senden daha önemli meselem olamaz. Ne değişen ekonomik dengeler ne de savaş. Ben senin arsızın oldum. Seninle devrimler, ufak tefek kazalar yapmak, renklerin isimlerini değiştirmek istiyorum.Bendeki bu halin bir açıklaması yok. Sorsalar ne cevap veririm bilemiyorum.Dışarıdan baksam kendimi aptal olarak tanımlarım.Kendime kulak asmam, kendime aldırmam, kendimi dinlemem..Aramızda küçük farklılıklar yok değil, sen kahveyi seviyorsun beni seni. Sen maviyi seviyorsun ben seni, sen özledin mi bilemiyorum, ben seni bu gün günlerden pazar..Anlamıyorsun, avuç içlerim kaç gündür kanıyor bilmiyorum, ellerim kaç saattir titriyor hatırlamıyorum. Yalnızlığın bir takvimi yok. Seninle tarih yazmak istiyorum. Bir kaç önemli gün kutlamak, geleceğime yön vermek küçük tartışmalar yaşamak, barışmak istiyorum.Sarılarak, öpüşerek barışmak.
Dudakların için, kokun için sonsuz sayıda bahane üretebilirim. Dökülen saç tellerini biriktiririm cüzdanımda, biten parfüm şişeni, rujunu diş macununu saklarım anı olsun diye. Kendimi biriktiririm çokça senin istediğin gibi sesinde, bir gün alır cümlene katarsın diye.Benim senden önemli meselem olamaz,anlamalısın. Bilmelisin sarılmalısın, bırak tek kişilik koltuk yalnızlığımı kenara, aldırma. Televizyonda saçma sapan bir film var..
uzan yanıma ölene kadar izleyelim istersen..
Özcan Bülbül
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.