Bitmedi henüz. (bitti). Okumadığım zamanlarda bitsin istiyorum. Elime alıp okumaya başlayınca bitmesin diyorum. Şu paragraf biraz daha uzasın. Neden bu sayfanın devamı yok diyorum. Bu satırları okurken, bu hisleri duyarken kimler var aklımda kalbimde yokluyorum. Annem var, çocuklar var. Henüz bir yaşına girmemiş bir çocuk. Neden diyorum şimdi Suriye'de bir enkazın altında kalmış bir çocuk değil benim aklımdaki çocuk... Hamd ediyorum. Dua ediyorum. Kitabın çocuklarla bir ilgisi yok ama hislerimi yumuşattığını görüyorum ve çocukları düşünerek okuyorum istemsiz. Ve bir cümlesinde takılı kalıyorum kitabın. "Allah'ım ne kadar yoksulum ben." Şu sıralar içinden çıkamadığım hâlimin bir gerekçesi oluyor insanlar nezdinde artık. Ne çok yoksuluz bu zenginliğin içinde. Lütfen siz de bunu düşünün ve biraz susalım.

Sevinebilirsin Suâda İşte YalnızızHüseyin Ahmet Çelik · İz Yayıncılık · 2018109 okunma

·

84 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ayşur