Elıe Wıesel-Gece
•
•
#alıntı
“Hayatımı yedi kez sürgülenmiş uzun bir geceye çeviren kamptaki o ilk geceyi asla unutmayacağım. O dumanı asla unutmayacağım. Dilsiz mavi göğün altında vücutları kıvrımlara dönüşen çocukların o ufak suratlarını asla unutmayacağım. İnancımı sonsuza dek tüketen o alevleri asla unutmayacağım. Yaşama zevkinden beni sonsuza dek mahrum bırakan bu gece sesizliğini asla unutmayacağım. Tanrımı ve ruhumu katleden, rüyalarımı çöle çeviren bu anları asla unutmayacağım. Tanrı’nın varolduğu kadar uzun yaşamaya mahkum edilsem bile bunu asla unutmayacağım. Asla..”
•
Bir akşam ertesi günün sabahında yaşadığınız evleri boşaltmanız isteniyor. Ailenizi, birkaç eşyanızı, birkaç parça yiyeceğinizi alıp evinizi, yuvanızı olduğu gibi bırakıp gidiyorsunuz. Sizi aç susuz günlerce yürütüp sonunda bir gece kocaman alevlerin yükseldiği o yere getiriyorlar. Kadınları ve erkekleri ayırdıktan sonra alevlerin olduğu yerden yükselen kötü kokunun yakınlarına doğru götürmeye başlıyorlar sizi. Yaklaştıkça anlıyorsunuz ki o alevlere atılanlar sizlersiniz, sizin gibiler.. Hemde canlı canlı. Çocuk, kadın, yaşlı ayırt etmeden.. Neden peki ? Sadece yahudi olduğunuz için.. Bundan sonraki hayatınız bir toplama kampında devam ediyor. Tabii sık sık tekrarlayan elemelerden geçip sağ kalabilirseniz..
•
Kitabı okumaya başladıktan bir süre sonra kapatıp başlığında yazan ‘gerçek bir yaşam öyküsü’ kısmını defalarca okudum. Gerçek olamaz dedim, olmamalı.. Bunca canilik, insansızlık yapılmış olamaz.. İçim acıyarak devam ettim okumaya maalesef.. Mutlaka herkes okumalı, keyifli okumalar 
Gece 
Elie Wiesel
··
66 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.