Bir an,
Bir an da ve anın ortasında durup derin dalışlar mahvetti bizi.
Gözden kaybolanları düşündük. Bizden gidenleri.
Hayatı, yaşamayı, özgürlüğü, aşkı ve aşkın sancılarını.
Yok olmuşlaraydı içişimiz.
Son kadehlerimiz kaybettiklerimizeydi.
Ah ne çoktular, ahh vah ki yitirdik biz onları.
Şimdi ayaküstü içilen her sigaranın katmer katmer yanışında kaldılar.
Şimdi bizler bir tren garında hiç gelmeyecek olanın bekleyişinde miyiz?
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.