Sonuçta kendi yazgısının çilesini bütün trajedisi ile bilinçli olarak yaşayabilen bir insan,başkalarının acısını da (bunu belli etmek istememesine rağmen) çok daha fazla ve çok daha çabuk hisseder.Kendi duygularını ciddiye alabildiği zaman başkalarının ona garip gelen duyguları ile alay edemez.Böyle bir insan aşağılamanın kısır döngüsünü artık sürdürmez...