Geçip giden neydi ? Sahi beni bu kadar alaşağı yapan şey duygularım mıydı ,merhametim mi ?
İnandığım yerden kırıldım. Kendimden feda ederek tahammül gösterdiğim her zerremden yara aldım. Şimdi kuytu bir oda da cama vuran yağmur sesi eşliğinde bir başıma , oturmuş sokak ortasında yağmur taneleriyle oyun oynayan küçük kız çocuğunu izliyorum. Nasıl da mutlu nasılda kaygısız. Hüzünlendiriyor kahkaha sesleri , mutluluğu beni kaygılandırıyor.. bir zamanlar içimdeki çocuk sevincini çalan koca koca insanlara denk gelişimi hissediyorum. Nasıl da acımasızca yargılamışlardı kalbimi , tek tek gösterebileceğim acımın sebebi canlı şahitlerim vardı o tertemiz kalbimde.
Ben , Ayşegül .. gülüşünün ardında binbir güneş saklayan kız.. ☀️