"Ne kadar da sade bir kitap!" Son satırları okuyup bitirdikten sonra aklımda ilk beliren düşünce buydu.Sonra ise ekledim "ölüm" gibi. Sade,net ve etkileyici; biraz da inanılmaz.
Kitap İvan İlyiç'in ölüm haberiyle başlıyor ve toplumun gözünde "iyi bir hayat yaşadığından asla şüphe edemeyeceğimiz" başarılı ve mutlu
