Büşra: Muharebe esnasında sağ kolunu kaybeden Fransız subayı, hatırasını şöyle anlatıyor: "Biz Fransızlar, Türkler gibi mert bir milletle savaştığımız için övünebiliriz. Şiddetli bir süngü harbinden sonra, savaş sahasını dolaşırken bir Türk askerinin, kendi gömleğini yırtarak Fransız askerinin yarasını sardığını gördüm. Tercümanım vasıtasıyla sordum: "Niçin öldürmek istediğin askere yardım ediyorsun?" Mecalsiz asker şu cevabı verdi: "Bu asker yaralanınca, cebinden yaşlı bir kadın resmi çıkardı. Herhalde resimdeki annesi olacaktı. Benim ise kimsem yok, o kurtulsun, evine dönsün istedim." Bu asil davranış karşısında gözyaşlarımı tutamadım. Bu sırada emir subayım, Türk askerinin yakasını açtığında, gördüğüm manzara karşısında yanaklarımdan sızan gözyaşlarımın donduğunu hissettim. Çünkü Türk askerinin göğsünde, bizim askerden daha ağır bir süngü yarası vardı ve bu yaraya bir tutam ot basmıştı. Az sonra ikisi de öldüler."

Muharebe esnasında sağ kolunu kaybeden Fransız subayı, hatırasını şöyle anlatıyor: "Biz Fransızlar, Türkler gibi mert bir milletle savaştığımız için övünebiliriz. Şiddetli bir süngü harbinden sonra, savaş sahasını dolaşırken bir Türk askerinin, kendi gömleğini yırtarak Fransız askerinin yarasını sardığını gördüm. Tercümanım vasıtasıyla sordum: "Niçin öldürmek istediğin askere yardım ediyorsun?" Mecalsiz asker şu cevabı verdi: "Bu asker yaralanınca, cebinden yaşlı bir kadın resmi çıkardı. Herhalde resimdeki annesi olacaktı. Benim ise kimsem yok, o kurtulsun, evine dönsün istedim." Bu asil davranış karşısında gözyaşlarımı tutamadım. Bu sırada emir subayım, Türk askerinin yakasını açtığında, gördüğüm manzara karşısında yanaklarımdan sızan gözyaşlarımın donduğunu hissettim. Çünkü Türk askerinin göğsünde, bizim askerden daha ağır bir süngü yarası vardı ve bu yaraya bir tutam ot basmıştı. Az sonra ikisi de öldüler."

Sayfa 55

İnsan ve Hayat - Sayı 119 İnsan ve Hayat Dergisi

1 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Büşra