Genelde ahmed Günbayın kitaplarını bir solukta okurum ama bu daha da bir başkaydı.insanı hayatın içine sürükleyen gerçekleri görmemi sağlayan bi kitaptı benim için.vefa kavramını orda o kadar güzel anlatmış ki gerçekten vefa herkesin harcı değil.vefa yı yaşamak için önce sevmek gerekiyor çok sevmek zaten insan sevdikten sonra istesede gidemez,gitse bile gelir.eğer gelmiyorsa demekki o sevmemiştir.en çok acıyı orda giden mi kalan mı çekti derseniz de bence en çok seven acıyı çeker gidip kalma mevzusu değil yani.
