Selamlar. Kara Kitap’ı 1999’da alıp okumayı denemiş fakat 30-40 sayfadan sonra zorlanıp bırakmıştım ( o zamanlar kof bir okurmuşum. Fuat Hocama selam : ) Bu defa ise her bir cümlesini hayran kalarak dönüp tekrar tekrar okuyarak yaklaşık bir haftada bitirdim. Araştırmak, bazı bölümleri tekrar okumak, iyice sindirmek ve anlamak için acele etmeden ağır ağır okudum. . Karısı Rüya tarafından terkedilen Galip’in Rüyayı arayışına tanıklık ederken, bir yanda Celal’in köşe yazılarında kaybolup, bir yanda esrarlı telefon görüşmelerinde bir ipucu arayan detektiflik romanı gibi okudum, bir yandan da tarih, bilim, felsefe ve tasavvuf arasında savrulup durdum. İki gece hiç uyumadan Kara Kitapla boğuştum. Hurufiliği araştırdım ve aynada yüzümdeki harfleri aradım. Kara Kitap tam bir bireyselleşme ve kendini arayış romanı. Bir taraftan da edebiyatın ve hatta tüm düşünce tarihinin tekerrürden ibaret olduğunu gözümüze sokuyor ve ‘orjinal metin yoktur’ savını saat örneğiyle de basit ama güçlü bir biçimde destekliyor. Düşünce derinliğini ve hikayenin kendisinden çok anlatılış biçimini çok sevdim. Her bölümde birçok farklı hikayeye yer verse de odak nokta hep oradaydı. Celal Salik karakterini Masumiyet Müzesinden de hatırlamak güzeldi. Orhan Pamuğun zekasına ve gözlemciliğine bir kez daha hayran kaldım gerçekten büyük bir yazar. . Son olarak bana bir sürü yeni pencere açan bu kitabı iyi ki okudum. Umarım tekrar böyle büyük bir kitap okuyabilirim.

Kara KitapOrhan Pamuk · Yapı Kredi Yayınları · 20229bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.