Huzur cinayetleri bir travestinin gözünden bakıyor hayata. Çılgın,delidolu, arkadaş çevresi geniş, gündüz hacker,gece ise kulübü olan bir kişilik.
Bir seri kitap. Çünkü içinde bazı yerlerde daha önce yaşadığı birtakım dedektif olaylarından ve karakterlerden bahsediliyor. Bu kitap da orta serilerinden biri. Evet yazım dili çok eğlenceli,sade bir anlatımı var. Benim gibi seri okumasan da anlaşılıyor. Sadece karakterlerin kim olduğu noktasında ufak bir kafa karışıklığı yaratıyor o kadar.
Konusuna gelince eh bile diyemiyorum şu an. Yani zorlama gibi olmuş. İşe espri katılıp sözde okuyucuyu güldürme çabası olarak araya ufak tefek şeyler sokulmuş( bel altı espriler diyelim). Yani saçma bulduğum aşırı noktaları çoktu mesela. Kitapta işte baş karakter travesti arkadaşımız tehdit mesajları alıyor takip ediliyor hackerlar son teknoloji filanlar falanlar dönüyor kitapta. Kendisi hacker ya sözde bulamıyor kim tehdit ediyor. Bide ortada zehirlenme vakaları cinayetler var. Ama işin komik yanı bunları yapan onu tehdit eden mi başkası mı kitapta bizi aydınlatan yazar yok. Yazar kendinden bahsetmiş ne alaka onu da anlamadım. Neyse olaylar oluyor oluyor buna da aşık olan kalmıyor kitapta. Pat bitiyor kitap. Eee kim bu sapik diyorsun sonunda ya arkadaş kitap da bir ya geçmiş ya geçmemiş biri çıkıyor. Bide acitasyondan yapmış falan bu kadar saçma son olamaz. Hele o son sayfalar kafasındaki fantezi dünyası çok ilginç adamın. Yani muhafazakar düşünceli birinin eline geçse kitap yakar yani öyle fikirler öyle cümleler. Ben bile psikolog da sıramı beklerken şöyle birkaç sayfa alıp okuyup ya ne olacak bu saçma romanın sonu diyerek okudum. Bedava verseler okumam.
