Gözlerimi yumup karanlığın içinde uzanıyorum.
ÖMER: ... Benim yerim burası. Karanlıkta rahatım. Yanımda kimseler yokken. Akşam olunca mağarama çekiliyorum. Kimseler yok orada. Hiç kimse. Her taraf sessiz. Çevrem karanlıklar içinde. Seviyorum bu karanlığı. Kimsenin bir ışık yakmasını istemiyorum. Ne de kimsenin içeri girmesini. Orada tek başımayım. Yapayalnız. Gözlerimi yumup karanlığın içinde uzanıyorum. Çıt çıkmıyor etrafta . İşte benim gerçek mutluluğum o zaman başlıyor...
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.