..ateistler ve mizoteistler ve onlar gibi olanlar, perdelenmiş bir ben merkezcilik/enaniyet ile karşı karşıyalar. Bu, dünyayı kendilerininki dışında hiçbir bakış açısından görmemek için hususi gayret gösterdikleri anlamına geliyor. Fakat bunu yaparken bir tür hissi ve manevi bir yanılgıya düşüyorlar. Tanrı' yı insan biçimine sokuyorlar(antropomorformizm) ve O'nu kıt bir insana ceviriyorlar. Tanrı da dünyayı bizim gördüğümüz gibi görmeli, kötülüklere son vermeli...diye düşünüyorlar.