Livaneli'nin okuduğum ikinci kitabı oldu. Müzik adamı olarak yakından tanıdığım bir isim olan Livaneli'nin bu romanı okuduğumda şunu fark ettim; Zaten şarkılarının içinde de edebiyat yoğunluğu yok muydu ? Bu romanı ile 2009 yılında Orhan Kemal Roman ödülü'nü aldı. Tahsin yücel başkanlığındaki seçici kurul "Toplumsal sorunlara gerçekci yaklaşımını fantastik bir anlatımla yansıtmadaki başarısı nedeniyle" romanı bu ödüle değer göründüğünü açıkladı. Ayrıca dostu usta edebiyatçı Yaşar Kemal'in bu kitap için söylediği "Zülfü büyük kapıdan bu romanıyla girmiştir." sözleri de kitabın büyüklüğünü anlatır nitelikte. Kitabın içeriğine gelirsek; Şehirden bunalan bir ada sahibi yalnız kalmamak için adasında yaşamak üzere 40 aileyi davet ediyor ve huzurlu sakin bir yaşam sürdürüyorlar, ta ki eski devlet başkanı da yaşamak için bu adaya gelene kadar. Başkan adanın huzurunu kaçırmaya,diktatörlüğünü ilan etmeye yemin etmiş gibi tutumlar sergiliyor ve ada halkı zamanla buna alışıp eski mutlu günlerini unutuyorlar. Alegorik tarz olarak tanımlanan bu eserde anlatılan her şeyin, her karakterin dünyamızda bir karşılığı vardır ve yazar bizim ortaya çıkarmamızı bekler. Bu kitabu anlatıp martıları unutmak olmaz. Martılar üzerinden büyük mesajlar veren kitap hepimize insanlığımı sorgulatır nitelikte düşündürücü cümlelerle dolu. Livaneli'nin vejetaryen olduğunu ve "insanlar hayvanları öldüre öldüre insanları da öldürmeyi doğal karşılıyor." sözlerini de bilince kitaptaki martı imgesi büyük anlam kazanıyor.

Son AdaZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 201351,1bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.