~Dokuzuncu Hariciye Koğuşu|Peyami Safa~ 🟨•Yıllar önce Peyami Safa’nın “Yalnızız” adlı romanını okumuş, kitabın sonunda şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı. Etkileyici bir sona sahipti. Bu kitabını da merakla okudum. 🟨•Anlatım tarzı çok hoşuma gitti. Kitapta hayatının baharında olan bir gencin erken yaşlarda hastalanışı ve bu hastalığının tüm hayatını etki altına alarak hüzün dolu geçen hastane günleri ve kendine bile itiraf etmekte zorlandığı kalbinde büyüttüğü aşkı arasında kalışı anlatılıyor. 🟨 Peyami Safa'nın çocukluk ve gençlik dönemlerinden fazlasıyla izler taşıyan roman, hem umudu ve umutsuzluğu, hem de sevinci ve felaketi aynı sayfalara sığdırabilmiş olması bakımından insanın eşsiz bir tarifini sunuyor. Betimlemelere ve psikolojik tahlillere hayran kaldım. Kitaptan Alıntılar •İyiler kaybetmez, kaybedilir... •Görülecek, işitilecek, tadılacak, okunacak, yazılacak o kadar çok şey birikiyor ki , bundan sonra hayatımın bütün bunlara yetişemeyeceğinden korkuyorum •Büyük bir hastalık geçirmeyenler, her şeyi anladıklarını iddia edemezler •Az ümit edip çok elde etmek hayatın hakiki sırrıdır •Felâketlerimin başladığı saniyeyi tanıyorum. Hiç aldanmam. •Felâket gibi saadet de ne hızlı gidiyor! •Hakikati seviniz, o da sizi sever; hakikati arayınız, o da sizi arar •Yalana her şey isyan etmelidir. Eşya bile: Damlardan kiremitler uçmalıdır, ağaçlar köklerinden sökülüp havada bir saniye içinde toz duman olmalıdır, camlar kırılmalıdır hattâ yıldızlar düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır filan... •Öyle bir yaşta idim ve öyle bir mizaçta idim ve çocukluğumda o kadar az oyun oynamıştım ve aldatmasını o kadar az öğrenmiştim ki, yalan bana suçların en ağırı gibi geliyordu; ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşıyordu •Halbuki mesele çok basit: insan hastalanır ve ölür •Istırabın ilâcı ıstıraptır •İki hasta kadar birbirine yakın hiç kimse yoktur •Birbirimize açıldıkça kapanıyorduk •Kırkını geçmiş insanların tecrübelerine sahip olduğuma inanıyordum, fakat hâlâ Nüzhet’e âşık olduğumu kedime itiraf edemeyecek kadar çocuktum. •Bazı kederlerin riyaziyesi; Annelere anlatılan kederler taksim değil, zarbedilmiş olur.

Dokuzuncu Hariciye KoğuşuPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 2022102,4bin okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rü