Kitabı okurken sık sık şunu düşündüm: Konunun bu kadar uzatılmasına gerek var mıydı? Zira kitap boyunca hep aynı şeyleri okuyormuş gibi hissetmekten kendimi alamadım.
Bu kitabın başlarında da bir kaçma ve kovalama durumu var. İkinci kitapta Onur Zeynep'ten kaçıyordu, bu kitapta Zeynep başına gelen olay yüzünden Onur'dan kaçıyor. Pek tabii Onur peşini bırakmıyor. Kavuşuyorlar, ayrılıyorlar, peşlerindekiler rahat vermiyor, belalar yakalarını bırakmıyor...
Zeynep'in durumunu, Burak ile olan dostluklarını (Burak seride en sevdiğim karakter bu arada), ormandaki sahneyi, Onur'un tepkilerini ve bu dörtlünün arkadaşlığının bu denli güçlü oluşunu çok severek okudum, evet. Özellikle Zeynep'in sakladığı sırrın ortaya çıkmasından sonraki bölümleri çok sevdim. Ama yine de birçok olayın kendini tekrarladığını, konunun fazlaca uzatıldığını ve yaşanan bir iki aksiyon sahnesi ile finaldeki olayın da çok geçiştirilerek yazıldığını düşünüyorum.
Dördüncü kitabı okurken bile konunun uzatıldığını düşünen biri olarak, bu kitabın son kitap olmadığını öğrenince yaşadığım hayal kırıklığını anlatamam. Bu kitapla seriyi bitirmek yerine bir kitap daha yazmanın gereği var mıydı sahiden? Neden beşinci kitap olacak anlamış değilim. Yine de bu noktaya kadar gelmişken zannediyorum çıkınca son kitabı da okurum.
