Austen’ın en sevilen aşk ve evlilik hikâyesini, yani ‘Gurur ve Önyargı‘yı ele alalım.
Roman meşhur "Büyük bir servet sahibi bekar bir adamın bir eş sahibi olması gerektiği, dünya çapında kabul görmüş bir gerçektir” cümlesiyle açılır. Dakika bir gol bir. Austen bu cümleyle o keskin ironisini konuşturur, çünkü aslında bu cümlede yazılanın tam tersini ima eder; insanların bekar erkeklere dair böyle beklentileri olmasıyla, annelerin bu bekar erkekleri kızlarının meşru damat adayı olarak görmeleriyle alay eder. Yine kendisi kadar sivri dilli başkahramanı Elizabeth, sadece annesinin beklentilerine kafa tutup Mr. Collins’le evlenmemekle kalmaz, Darcy’nin teyzesi aristokrat Lady Catherine de Bourgh’e de kafa tutar ve ona kiminle evleneceğine karışamayacağını söyler. Fakat, Elizabeth’i okuyucu gözünde isyankar kılan sadece eş tercihini özgürce yapması değildir. (Ki Regency dönemi kadınlarının ellerindeki en büyük hayat kararının kiminle evlenecekleri olduğu düşünülürse, bu bile kendi başına çok önemli bir isyandır.) İlk başta kendisine soğuk davranan Darcy’ye her sohbette haddini bildirmesi ve konuşmalarında altta kalmamasıdır. Romanın çekici yanı da Elizabeth ve Darcy arasındaki atışmalardır. Elizabeth o kadar zeki ve sivri dillidir ki, romanın sonlarına doğru bir noktada zavallı Darcy’ye yine tam laf sokacakken kendini tutar, çünkü onun kendisiyle alay etmeyi öğrenmesi gerektiğini ama henüz bunun için çok erken olduğunu gözlemler.
Sayfa 24 - Doğan KitapKitabı okudu
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.